Dodge viert zijn 100ste verjaardag

Het merk Dodge viert een belangrijke mijlpaal. Deze al lang bestaande Chrysler-divisie sluit zich aan bij de Century Club en wordt in 2014 100 jaar oud.

De broers John en Horace Dodge begonnen in de afnemende dagen van de 19^th eeuw toen ze in de fietsenhandel begonnen te werken. Maar tegen 1901 waren hun productie-inspanningen veranderd in iets veel groters. Geloof het of niet, hun operatie was uitgegroeid tot de grootste machinewerkplaats in de stad Detroit. Als leveranciersbedrijf bouwden ze precisiecomponenten voor verschillende autofabrikanten, met name Oldsmobile.

ZIE OOK: Walter P. Chrysler Museum Closing

Tegen 1910 waren de Dodges een belangrijke leverancier van onderdelen voor Ford Motor Company, die het enorm populaire Model T uit de kast haalde. Omdat ze niet tevreden waren in de schaduw van andere bedrijven, lieten de broers hun zaken met Henry vallen en richtten ze zich op het ontwerpen en bouwen van hun eigen auto's. De eerste Dodge werd in november 1914 geïntroduceerd en tegen het einde van dat jaar waren er 249 geproduceerd.

De rest is natuurlijk geschiedenis. Het bedrijf heeft in de tussenliggende decennia tal van baanbrekende voertuigen geïntroduceerd. Producten zoals de Viper-prestatiecoupé, Ram-pick-up en LH-modellen hielpen Dodge te definiëren. Natuurlijk zijn muscle cars zoals de Charger en Challenger altijd favoriet bij het publiek, net als zaken als de legendarische Hemi-motor.

Om het honderdjarig bestaan ​​van het merk te vieren, brachten vertegenwoordigers van het bedrijf talloze conceptauto's uit de opslag samen met een schat aan historische modellen uit het Chrysler Museum. Merkwaardig genoeg waren bijna al deze voertuigen uit het verleden beschikbaar voor testritten, wat een ongehoorde kans is die je maar één keer in je leven meemaakt.

Het oudste getoonde model was een Dodge Brothers-touringcar uit 1915, die een unieke vergelijking opleverde toen hij naast de opnieuw ontworpen Challenger uit 2015 werd geparkeerd. De houten spaakwielen en de open kap lijken meer op een paardenkoets dan op een auto.

1927 Dodge Cabriolet

Het oudste model dat beschikbaar was voor testritten was een '27 Convertible. De auto, gekleed in opvallende 'Armory Green'-lak en contrasterende zwarte spatborden, zag eruit als iets uit' The Great Gatsby '.

Deze cabriolet werd aangedreven door een viercilindermotor met platte kop die 35 pk leverde. Een transmissie met drie versnellingen en een glijdende versnelling met een achterwaarts gestuurd koppel, terwijl mechanische remmen op twee wielen zorgen voor een (beperkt) remvermogen. De totale productie van deze carrosserievariant is niet bekend, hoewel het een genot was om ermee te rijden.

1929 Dodge Senior Six Roadster

Een van de mooiste auto's op het rijmenu bij Dodge's 100^th jubileumfeest was deze zwierige '29 roadster. Met een opvouwbare soft-top en een gerommel zitplaats in de openlucht heeft de groene schoonheid klassieke lijnen die nooit uit de mode raken.

Qua vermogen is deze auto een grote stap voorwaarts vanaf de '27. Een inline zes met platte kop leverde 78 pony's en veel lage koppel. Een niet-gesynchroniseerde transmissie met drie versnellingen behandelde die kracht.

De motor was verrassend soepel en zoemde mee als de goed geoliede machine, maar de versnellingsbak was een ander verhaal. Lange worpen en vage poorten maakten het een uitdaging om te schakelen, vooral omdat je elke versnelling perfect moest timen, anders zouden verpletterende geluiden het gevolg zijn; dubbele koppeling leek het slijpen niet te verhelpen.

Het gigantische houten stuur van deze auto heeft een grote diameter en zit onverwacht dicht bij je borst. Ondanks de niet versterkte mechanische besturing is deze auto niet al te moeilijk te draaien; hefboomwerking voor de overwinning. Vierwielige hydraulische remmen werkten verrassend goed. Basisprijs voor deze blikvanger in 1929 was $ 1.650; vandaag vermoeden we dat het veel meer zou zijn dan dat.

1939 Dodge Hayes Body Coupe

De getoonde coupé uit 1939 was een liefje van een oude dame. Vergeleken met de cabriolet of roadster reed deze auto praktisch als een moderne machine.

Een 87-pk zescilinder motor motiveerde dit voertuig van 3.100 pond en was net zo soepel als de motor in de roadster van Dodge '29. De op de kolom gemonteerde shifter bediende de handgeschakelde transmissie met drie versnellingen van deze auto. Als u hem vanaf de vloer verplaatst, wordt de voorste zitbank voor drie personen veel gastvrijer. De hendel had een bevredigend mechanisch gevoel en maakte het schakelen in een handomdraai. Synchronizers zorgden ervoor dat er geen botsingen waren en veranderden de rit in een ontspannende ervaring.

Het enige echte vreemde aan het besturen van deze auto was de koppelingopname. Het ging niet tot bijna de top van zijn reis, wat even wennen was.

1941 Dodge Command Car

Wie houdt er niet van een militaire vrachtwagen? Dankzij de verhoogde rijhoogte was dit commandocentrum op wielen een van de leukste voertuigen om mee te rijden.

Met 80 pk op de kraan ging het redelijk goed, alhoewel het niet leuk was om te starten nadat het was uitgeschakeld. Om eerlijk te zijn als ik halverwege de jaren 70 was, zou ik ook niet graag hardlopen.

Vierwielaandrijving is praktisch een vereiste voor dergelijke legervoertuigen. De extra aangedreven as, tussenbak en diverse onderdelen voegden nog een aantal hendels toe aan de vloer van de cabine van deze vrachtwagen, wat de verwarring deed toenemen, hoewel ik slim genoeg was om niet aan te raken wat ik niet begreep.

De 'crashbox' met vier versnellingen was een genot om in te rijden. Geduld en nauwkeurige timing waren vereist om zonder vreselijke geluiden van versnelling te veranderen. Inschakelen, naar neutraal schakelen, uitkoppelen, twee seconden wachten, inkoppelen, schakelen - dit proces werkte goed voor opschakelen, hoewel naar beneden gaan nog ingewikkelder en uitdagender was.

De besturing van deze truck was verrassend licht en direct, hoewel de koppeling en rempedalen tegenpolen waren. De koppeling zou pas aan de bovenkant van de slag aangrijpen, de remmen tot aan de bodem. Maar afgezien van deze vreemde combinatie was de Command Car een totale giller om te rijden.

1968 Dodge Hemi Charger R / T

Bijna drie decennia vooruit springend landen we hals diep in het tijdperk van de muscle car. Dodge's Hemi-powered oplader is een beest; in het zwart gekleed ziet de auto er absoluut slecht uit.

De enorme 426 kubieke inch "olifant" -motor produceert 425 pk en een aantal van de meest glorieuze auto-geluiden die ooit uit een uitlaatpijp komen. Het is een diep, keelachtig gerommel dat gegarandeerd een rilling veroorzaakt over de ruggengraat van een auto-persoon. Om het nog zoeter te maken, werd de krachtbron gekoppeld aan een handgeschakelde vierversnellingsbak. De shifter had een stijf, onverwoestbaar gevoel alsof je het zo hard kon rukken als fysiek mogelijk was en niets zou breken (natuurlijk hebben we het NIET misbruikt).

Ongetwijfeld in het belang van de veiligheid en het behoud van voertuigen vermoed ik dat iemand de secundaire inlaten van de carburateur heeft uitgeschakeld omdat de motor alleen zo hoog zou draaien, zelfs bij wijd open gas. Maar goed, met twee armen en een been achter zijn rug, presteerde de Hemi nog steeds als een kampioen.

Ondanks 7,0 liter cilinderinhoud was deze auto vrij zacht bij een laag toerental. In de eerste versnelling was het bijna lastig opstijgen; de koppeling vereiste zorgvuldige manipulatie als het toerental niet hoog was. De enorme inlaatpoorten en kleppen van de Hemi waren waarschijnlijk de schuldige; dit is een motor die graag toeren maakt.

1970 Dodge Challenger R / T

Afronding van onze rijervaring is de Dodge Challenger R / T convertible uit 1970. Net als de oplader hierboven was ook hij uitgerust met een machtige Hemi V8, hoewel hij maar twee pedalen had; de transmissie was een TorqueFlite-automaat met drie snelheden.

Maar de versnellingsbak is niet van belang wanneer een motor reageert en zo goed klinkt als de legendarische 426 van Chrysler. De geluiden die hij maakt zijn bijna niet te beschrijven, een ervaring die werd versterkt door de animatie van een schudkap.

Een merkwaardig aspect van deze auto was de besturing. Het was veel te sterk met een superlicht gevoel. Als je niet oppast, kan een nies je in tegenliggers laten vliegen. Ook waren er nogal wat piepjes en rammeltjes in de cabine. De redenen hiervoor zijn waarschijnlijk tweeledig: het was een cabriolet en hij is meer dan vier decennia oud.

Natuurlijk waren er nog veel meer historisch belangrijke Dodge-producten beschikbaar om te proeven tijdens dit evenement, maar we hadden gewoon te weinig tijd voordat we ze allemaal konden rijden. Bekijk de fotogalerij hieronder voor een idee van wat er beschikbaar was. Hopelijk organiseert het bedrijf nog zo'n evenement voor de 200 van het merk^th verjaardag… we kunnen nauwelijks wachten.