John Lang
0 
1927
305
Welkom bij de tweede aflevering van TGIF [R-S]. Als je de eerste in onze nieuwe serie over het leven met de meest gehypte sportwagen van onze tijd hebt gemist, lees dan hier. Ga dan verder met AutoGuide Features Editor Sami Haj-Assaad terwijl hij zijn eigen Scion FR-S aflevert.
EENVOUDIGE BESLISSINGEN
Mijn beslissing om de FR-S te kopen, werd genomen op het moment dat ik ermee reed, en dankzij het eenvoudige bestelproces van Scion werd het niet veel moeilijker dan dat.
Verkocht als 'mono-spec', er is slechts één trim voor de FR-S, plus een paar extra opties. In veel opzichten is dit Scion's manier om te zeggen dat het perfect is zoals het is. En ik stemde ermee in en koos ervoor om niets toe te voegen (zelfs niet de BeSpoke Premium stereo Head Unit), in plaats daarvan te leven met de doorn in het oog basis stereo. Bovendien lijkt de opgewaardeerde eenheid niet veel meer te bieden en heeft het zelfs geen navigatiefunctie. De basiseenheid heeft Bluetooth en streaming audio, en dat is alles wat ik nodig heb.
De volgende grote optie was de transmissie, maar nogmaals, er was niets aan te merken. De automaat was uitgesloten. Ik heb mijn hele leven met een automaat geleefd en wil nu ervaren hoe een handgeschakelde transmissie eruit ziet, dag in dag uit.
Over het enige waar ik over moest discussiëren was de kleurkeuze en ik tikte het stijlvolle Ultramarine Blue aan.
De beslissingen werden echter veel moeilijker toen ik naar de Scion-dealer ging om te onderhandelen over een waardehandel voor mijn oude Mercedes. Dit was niet makkelijk. Scion-dealers weten dat ze een hot product hebben en willen waarschijnlijk geen versleten Duitse auto in ruil voor een die van de partij vliegt. Ik moest naar twee verschillende dealers gaan, in verschillende steden om een goede prijs te krijgen voor mijn inruil.
Na het ondertekenen van de papieren moest ik twee weken wachten om mijn nieuwe rit te krijgen. In het grotere bereik van het kopen van nieuwe auto's is dat niet slecht, maar ik heb het hier niet over een nieuwe Chevy Cruze of Honda CR-V. Dit is mijn nieuwe sportwagen. De dagen konden niet langzamer gaan.
Tot ziens BABY BENZ
Een deel van de voorbereiding om mijn nieuwe auto in ontvangst te nemen, bestond uit het opruimen en afscheid nemen van de oude. Mijn Benz was voor mij een persoonlijk voertuig, een vriend in autovorm. Het was mijn tweede thuis. Ik was dol op het interieur en het strakke exterieurontwerp - en dat doe ik nog steeds. Het heeft een stijlvol, professioneel gevoel en ik schaam me niet om toe te geven dat ik na een zware dag achter het stuur van mijn Mercedes ging zitten, dat ik me belangrijk voelde.
Ik haalde al mijn cd's uit de stereo, een actie die een golf van herinneringen veroorzaakte die in deze auto waren gecreëerd. Het waren soundtracks van mijn vier jaar op de universiteit, verschillende roadtrips, date-nights, aangewezen chauffeursverantwoordelijkheden en meer. Ik sloot de auto af bij de Toyota-dealer en drukte voor de laatste keer op de knop op de sleutelhanger. Ik zwoer dat de koplampen langer dan normaal bleven aanraken, terwijl ik me zag weglopen..
BEZORGDAG
Die dag, bezorgdag, kwam ik uit pure verwachting 30 minuten eerder bij de dealer aan. Als een kind dat op jacht was naar dat laatste cadeau verborgen achter de kerstboom, keek ik om me heen om te zien of ik een glimp van de FR-S kon opvangen ... mijn FR-S.
Mijn verkoopmedewerker legde de inbraakprocedure uit, die klonk als een gemene grap. De auto 1000 mijl niet over de 4000 toeren brengen? De redline van 7400 tpm werd plotseling een wrede plagerij.
Uiteindelijk bracht ze me de servicebaai in en ik zag het meteen, mijn prachtige donkerblauwe (Ultramarine) FR-S. Mijn handen begonnen te trillen, ik kon mijn ogen niet geloven. Die woorden klinken misschien cliché, maar je moet me vertrouwen, ze zijn echt. De FR-S was absoluut schitterend en het zou van mij worden.
De rest van mijn tijd in de servicebaai was een waas. Ik denk dat mijn verkoopmedewerker me de reserve rubberen matten achterin heeft laten zien en wat veiligheidsstickers op de auto heeft geplakt. Mijn geest was ergens anders en registreerde niets anders dan de lage, blauwe auto voor me.
Een Toyota-monteur brak mijn trance. 'Dat is een prachtige kleur', zei hij. 'We zien er hier niet veel van, alleen zwart, wit en zilver. Allemaal saaie kleuren. Dat blauw is echt stijlvol. ' Ik knikte. 'Je zult het geweldig vinden,' zei hij terwijl hij me op de schouder klopte.
En toen nam ik de sleutels van mijn auto.
EERSTE AANDRIJFJITTERS
Toen ik uit de serviceruimte reed, hoorde ik het duidelijke geluid van de door Subaru geproduceerde viercilindermotor, iets veel agressiever dan wat ik gewend was.
Mijn lichaam was nog steeds in shock. Mijn voet trilde op de koppeling, mijn rechterhand gleed langzaam door de poorten. Ik voelde me losgekoppeld van de auto, iets dat geen probleem was toen ik het testte.
Toen ik door de stad reed, viel mijn oog op de weerspiegeling van de auto bij het bouwen van ramen, net als mijn eigen spiegelbeeld en de gekke glimlach die ik niet kon onderdrukken.
Ik stopte bij een licht en hoorde een paar barbezoekers een biertje drinken op het terras.
'Wauw! Haar dat auto!" zei de een.
'Wauw, dat ziet er goed uit. Wat is het?" zei de ander.
'Het is een Scion en het moet een van de mooiste auto's zijn die er zijn. Ik kan niet geloven dat ik er zo snel een zie ', antwoordde het.
Ze waren opgewonden toen ze de auto zagen. Maar ik reed ermee. Het was zowel een nederige als een vleiende ervaring en het duurde niet lang voordat ik me realiseerde dat dit iets was waar ik aan zou moeten wennen.
Kom volgende week terug voor het derde deel van TGIF [R-S] waar Sami Haj-Assaad een week achter het stuur vertelt. Hoe verhoudt de FR-S zich tot dagelijkse chauffeur?
Als dit je eerste keer is dat je de TGIF [R-S] -serie leest, bekijk dan deel een en deel drie om het hele verhaal te lezen.