TGIF [R-S] Waarom ik de Scion FR-S heb gekocht

Welkom bij de eerste aflevering van een nieuwe vrijdag-functie op AutoGuide: TGI FR-S. Gericht op de nieuwe sportwagen van Scion, het is geen recensie of een kijkje achter de schermen over hoe de achterwielaangedreven Toyota is ontstaan; het is eerder een auto-journalist uit de eerste hand over het kopen van een FR-S, van de beslissing tot de levering, tot het leven met misschien wel de meest hyped sportwagen van onze tijd.

De Scion FR-S, Toyota GT 86 of Subaru BRZ is een auto waar bijna elke autoliefhebber aan denkt. In plaats van er alleen maar over na te denken of er zelfs over te praten, heb ik besloten er elke dag één te rijden, mijn zuurverdiende geld neer te leggen en de back-to-basics-sportwagen op mijn oprit te parkeren.

BESLISSINGEN BESLISSINGEN

Ondanks wat je zou denken, was het geen gemakkelijke beslissing. Ik sprong heen en weer van het kopen van een gebruikte auto naar het kopen van een nieuwe. Ik dacht dat ik een praktische sedan wilde, geen lichte en lage sportcoupé. Qua prestaties vroeg ik me af of ik een turbo-viercilinder wilde, in plaats van de eigenzinnige flat-four in de Scion.

Zoals ik al zei, was het niet gemakkelijk. Mijn eerste keuze voor een nieuwe auto was de Hyundai Veloster. Het was stijlvol op een nerdige manier. Het heeft tonnen verpakkingen, zoals navigatie, een achteruitrijcamera, een stevig geluidssysteem en het heeft zelfs een praktisch element dankzij de derde deur.

Het kietelde me echter niet op de juiste manier. De motor ontbrak een aanzienlijk deel van alles en de rit was ongemakkelijk stevig en zenuwachtig. Mijn geest zei me dat ik deze zomer moest wachten op het Turbo-model, maar mijn hart dwaalde af.

EERSTE GEZICHT: 2009 TOKYO AUTO SALON

De FR-S heeft jaren geleden een zaadje in mijn gedachten geplant, toen ik student was en nog steeds droomde van een autojournalist. Ik herinner me de geruchten over wat toen de 'Toyobaru' werd genoemd, in verwijzing naar het gedeelde Subaru- en Toyota-erfgoed. Dan was er de onthulling van de FT concept car op de Tokyo Auto Salon 2009. En dan de jaren van wachten, met om de paar maanden nieuwe bijgewerkte concepten, die de charmes van de wereld verder ontrafelen.

Die concepten hadden scherp gebeeldhouwde koplampen en een stijlvol interieur dat eruitzag als een autoversie van Darwin's Missing Link, waar een eenvoudig dashboard probeerde te evolueren naar dat van een ruimteschip.

Eenmaal onthuld in productievorm heeft het eindproduct dat beeld nieuw leven ingeblazen. Het was niet zo gek als de concepten, maar het maakte het op één belangrijke manier goed: prijzen. Het paste bij de prijs, ik moest het op zijn minst een proefrit maken.

Nu werkzaam als autojournalist, hoefde ik niet te wachten op een begeleide rondleiding door het blok door mijn plaatselijke dealer en bevond me op een zaterdagochtend in een FR-S op een grote autocrossbaan. Het verpestte de rest van mijn zoektocht naar een auto. Het veranderde mijn perspectief op wat een betaalbare sportwagen zou kunnen zijn. Het was geen grote, schreeuwerige Mustang of Camaro, het was iets anders. Ja, het was behendig, licht van gewicht en leuk, maar het was ook een les.

LES GELEERD

Zie je, hoewel ik een liefhebber ben, zou ik mezelf geen traditionele noemen. Ik hou van auto's, respecteer ze en leer graag meer en meer over de industrie. Maar ik heb ook nooit een auto gehad die mijn passie waard was.

Voorafgaand aan de FR-S reed ik in een Mercedes-Benz C-Klasse uit 2002. Natuurlijk, op het oppervlak dat geweldig klinkt, wie zou geen comfortabele, achterwielaangedreven sportberline met een soepele V6 willen? Maar na 150.000 hard gereden kilometers was de C-Klasse niet meer wat hij was. Het lederen interieur was verslechterd en roest begon uit de carrosseriedelen te ontspruiten. Het zijn eindeloze problemen met de ophanging en elektrische problemen die ik zo had gedragen dat de meeste mensen nooit meer een Mercedes zouden overwegen.

Nu ik het zie gaan, zal ik toegeven dat ik van de auto houd, maar toen ik over de inruilwaarde ervan onderhandelde, had ik het gevoel dat ik mijn lessen van de oude Duitser had geleerd, en het was tijd om verder te gaan.

NIEUWE AUTOMOTIVE RICHTING

De FR-S vertegenwoordigt een gat in mijn auto-kennis. Ik heb nog nooit een sportwagen gehad. Ik heb zelfs nooit een voertuig gehad met een handgeschakelde versnellingsbak. Ik hou niet van teen of weet niet hoe ik een drift moet volhouden. Ik was eraan gewend vertroeteld te worden, mijn auto voor mij te laten rijden, opgegroeid te zijn in een tijdperk van tractie en stabiliteitscontrole.

In veel opzichten heeft mijn reden om de FR-S te willen hebben meer te maken met mijn ambities en doelen. Ik wil leren hoe ik een betere bestuurder kan worden en alles wat ik had gelezen tot ik achter het stuur zat, vermeldde dat de FR-S goede chauffeurs beloont en vaardigheid vereist om er echt in te rijden. En dus kocht ik het alsof je een tutor inhuurt. Het is geen hightech sportwagen en zal mijn huiswerk niet voor me doen, maar het zal me helpen leren.

Maar er is nog een andere reden dat ik een FR-S heb gekocht. Het is ontwikkeld in een unieke samenwerking met Subaru en met een hernieuwd enthousiasme voor prestatievoertuigen bij een nieuwe Toyota die transformeert van een merk dat zichzelf definieert op basis van betrouwbare beige apparaten naar een merk dat om enthousiastelingen geeft. Een keerpunt voor dat bedrijf, het is een auto die een hightech trend trotseert, terugkeert naar de basis van rijplezier en bijna zeker zal worden herinnerd als een keerpunt in de geschiedenisboeken van de auto.

Over tientallen jaren, wanneer mensen over de FR-S praten, kan ik zeggen: ik had er een.

Bent u een FR-S-eigenaar of overweegt u er een te worden? Word lid van ons FR-S-forum op FR-SForum.com

Kom volgende vrijdag terug wanneer AutoGuide Features Editor Sami Haj-Assaad zijn Scion FR-S in ontvangst neemt.

Geïnteresseerd? Zorg ervoor dat je deel twee en deel drie bekijkt om op de hoogte te blijven van Sami's FR-S-verhaal.